رضا مقصدی
« هاید لبرگ »
تاعاشقانه با غم ِ خود همسفر شدم
ای شهر ِ شعر های دلم ! تازه تر شدم
***
با گُل ، میان ِ « گوچه ی گُل » ، درب ِ هجده
ازبَعد ِ بیست سال چو گُل ، شعله ور
شدم
چشمم سلام ِ پنجره ام را جواب داد
دیدم ز خاطرات ِ دلم با خبر شدم
***
جانم کنار ِ آب وُ چمن آه می کشید
آندم که جذب ِ جذبه ی یک رهگذر شدم
***
وقتی دلم کنار ِ درختی فرونشست
پرواز را به جانب ِ آواز ، پَر شدم
***
شادابی ِ جوانی ِ بر باد رفته را
یک چشمه ، اشک گشتم وُ یک چهره ، ترَ
شدم
***
آن اشک می سرود: که ای عشق با تو بود
دنبال ِ عطر ِ عاطفه ی در بَدَر شدم
***
در کوچه باغهای تو ای شهر ِ خاطره !
زیبا تر از گذشته وُ سر شارتر شدم
***
امشب که عاشقانه زتو حرف می زنم
پیغام ِ پیک های سپید ِ سَحَر شدم
***
اینجا اگر چه برگ ِ مرا آن تگرگ ریخت
از برگ های تازه تری باروَر شدم
***
خُنیا گر خجسته ی یک نسل ِ سوخته م
اینک ُسخنسرای ِ غم ِ این سفر شدم
کُلن 2.6.2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر